Σε χρόνους ρετρό

Είναι το σώμα σαν φωτιά
κόκκινο σαν καμένο
κι εσύ στην ίδια σκοπιά
σαν δέντρο γερμένο.

Είναι τα μάτια σαν Φθινόπωρο
κίτρινα σαν φύλλα
κι ένα σ' αγαπώ ανείπωτο
αλυχτά στα στήθια.

Γι' αυτά που δεν σου μίλησα
στα είπα όταν σε φίλησα.
Σε χρόνους ρετρό
αγάπη μετρώ.

Είναι τα χείλη σαν σάπιο μήλο
αφίλητα και δεν σιμώνεις
απέναντι σου εγώ σιωπώ
κι εσύ κρυφά μου θυμώνεις.

Είναι η ανάσα σαν βοριάς
έρωτα φέρνει τ' άρωμα
μες τα χρυσάφια που φοράς
να τυλιχτώ έστω άνομα.