Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Μέχρι την επόμενη στιγμή

Η δύση μια μεγάλη φωτιά,
πορτοκαλί φλόγες, παντού.
Τρυπώνουν στα γλαύκα σύννεφα
και χάνονται σε άλλα μέρη.
Μια σκιά σαν καρχαρίας
βουτάει απ' το πυροφάνι
να πιάσει μια χρυσή φλόγα.
Ν' ανάψουν τ' άστρα τ' ουρανού
ν' ανάψει το φεγγάρι σου.

Η ώρα είναι δική μας!
Δική μας, ολάκερη στιγμή.
Τα χέρια μας τρυφερά,
θα ενωθούνε στο σκοτάδι.
Μέχρι την επόμενη στιγμή΄
θ' ακούω την φλυαρία
του παλμού και της ανάσας σου,
θα 'μαι ένας ευτυχισμένος
άνθρωπος'
γοητευμένος απ' την απλότητα.
Μέχρι την επόμενη στιγμή...

... Το φεγγάρι σαν νύφη που χορεύει
μέχρι τ' ολόγιομο φεγγάρι
μέχρι το φως να σβήσει τις σκιές μας...

copyright @ 2011 Αγανίππη (Makri Fo)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.