Πόσο μου λείπεις!

Ακροβατώντας με την χροιά της φωνής σου
Διασκελίζοντας
Τις παρυφές του κορμιού σου

Πάνω στον ιδρώτα σου είμαι η βροχή
Και στον έρωτα σου
Μια φλόγα πορφυρή.

Πόσο μου λείπεις
Που φτιάχνω φιγούρες χορού
Πάνω σ’ ένα κορμί που δεν είναι εδώ…

Πόσο μου λείπεις
Σε αισθάνομαι ακόμη εδώ
Και σ’ αγαπώ

Εδώ
Που εσύ ξέχασες
Τα όνειρα
Τις θυσίες
Κι έχεις αιτίες
Είδωλα
Που εγώ μισώ.

Στην στεριά των ματιών σου
Γίνομαι όμηρος
Των ατίθασων φιλιών σου

Σαν εχθές φτιάχναμε νησιά
Και τώρα θες
Χωριστά και μεγαλώνει η ερημιά.