Προχθές, έγινε ακόμη μια συμβλαιογραφική πράξη, σε κάποια κείμενα μου. Σας παραθέτω ένα απ' αυτά. Γράφτηκε πριν αρκετούς μήνες, έχει τίτλο "Ίχνη". Οι εικόνες με τα όμορφα τοπία ανήκουν στην ιδιαίτερη μου πατρίδα, την Εύβοια.
Μαράθηκαν τα λόγια στο σεργιάνι
κι έντυσα τις σκέψεις με σιωπή΄
κομπάρσοι, της αγάπης σου ζητιάνοι
κι εσύ ηθοποιός με ρόλο΄ ενοχή.
Βασίλεψε η μέρα - πρίν χαράξει
κι ο πόνος στη γωνιά με καρτερεί.
Μπύρες, τσιγάρα - έχουνε αδειάσει
και στο πορτρέτο σου ματιά που τιμωρεί.
Τα ίχνη σου, αφημένα
με δυο φιλιά γερμένα.
Στο είδωλο του Ιούδα
ανθίζει κίτρινη φλούδα.
Καρτέρι η νοσταλγία -στην γωνιά!
μετράω λεπτά και αναμνήσεις.
Ορρωδώ στην δίσεκτη χρονιά
μήπως, μάτια μου γυρίσεις.
Αν τα λόγια σου σκορπίζεις σε αγάπες
δεν έμαθες, ποτέ, ν' αγαπάς.
Κι αν η ανάγκη σου δεν άντεξε,
μοναξιά
ο πόθος σου, συχνή, πολύχρωμη
αλλαξιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.