Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Κανέλα - Πορτοκάλι

Έναστρη νύχτα στην αρχή του Μάρτη,
μ' έναν μποέμ στο άλσος στο παγκάκι,
γιαβάσικο στριφτό και μια μποτίλια
κι ένα σιωπηλό "σ' αγαπώ" στα χείλια.

Πέρασαν τα χρόνια σαν μία γουλιά'
κανέλα - πορτοκάλι τα δυο φιλιά.
Αυτές οι δύο στιγμές στ' αρώματα
κρατούν μαζί τον έρωτα στα σώματα.

Κανέλα - Πορτοκάλι τα δυο φιλιά
ας περνούσανε τα χρόνια αγκαλιά.
Και μέσα απ' την δική σου τη ματιά
να τρυπώνανε οι πόθοι στην καρδιά...

Αλάργεψα σ' αθέλητη φυλακή
να τρυγώ το δάκρυ κάθε αυγή,
να κεντώ καημούς στ' απομεινάρι
και πληγή σε ξίφος στο θηκάρι.

Τώρα θα ραμφίσω την μοναξιά
να κάνω μια οπή, να φύγω μακριά.
Ο,τι γίνει, ο,τι προλάβω ν' ανταμώσω
τ' όνειρο ξανά δε θα πληγώσω.

Κανέλα - πορτοκάλι τα δυο φιλιά
ας περνούσανε τα χρόνια αγκαλιά.
Και μέσα απ' την δική σου τη ματιά
να τρυπώνανε οι πόθοι στην καρδιά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.