H γοργόνα!

Στις άγκυρες μπλόφαρε γοργόνα τ’ Ατλαντικού
Μισή γκανιότα να ρουφήσει απ’ τ’ αφεντικό
Μαλλιά χρυσαφένιοι άσσοι, θα θαμπωθεί
Στη Καταπράσινη αυτή θέα θα λυτρωθεί.

Σκιαμαχεί με την γοργόνα στην τσόχα που χορεύει
Μα κερδίζει ρέντα από μια ματιά που μαγεύει
Κι ο χρόνος αρπάζει με γητειά το τελευταίο χαρτί
Και σουφρώνει με μανία απ’ το καράβι το σκαρί.

Σκαρλάτη εμφανίστηκες απόψε, τον αιχμαλώτισες
Τ’ υφάδια εσύ κινείς , με μια σβούρα τον εξιλέωσες
Η τελευταία σοδειά σήμερα στα μαύρα θα ριχτεί
Κι τύχη η ριμάδα σ’ αλλοτινά μέρη θ’ αλυχτ(α)εί.

Στο σαν Πάολο γυμνή κείτεσαι πάνω σε ρηγάδες
Και μετά στο Ρίο Ντε Τζεναέιρο σκάβεις φυγάδες
Εκεί δεν σε ξανά ‘δα βούτηξες στα παγωμένα
Χρόνο και τύχη με την γοητεία σου κερδισμένα.

R
Η τύχη και ο χρόνος έχουν βαφτεί στο κόκκινο
Κι αυτός είχε ποντάρει μαύρο να ‘ναι μόνιμο.

Η τύχη και ο χρόνος θέλουν κρασί κι ένα λιμάνι
Θέλουν λόγια τρυφερά κι όχι φιρμάνι.