Μ ά τ ι α μ ο υ

Στην σκέψη μου απόψε το μόνο επιθύμημα
Τα μάτια σου που με σκιάζουν μια ζωή.
Στα πιο απόκρυφα βράδια μας, διήγημα
Τόσο μικρό μα αληθινό, όσο υπήρξαμε μαζί.

Απόψε βρήκα λίγο θάρρος και μελωδώ
Νότες φτιάχνω τα μάτια σου
Έχοντας ένα αστρί μοιασίδι σου, οδηγό
Να φτάσω στα σκαλιά σου.

Μάτια που αγάπησα πριν μισέψουν
Χρόνια λαχταρώ κάτι να μου γνέψουν
Μάτια που γνώρισα τον κόσμο μ’ ένα βλέμμα
Ψεγάδι δεν φορούσαν, αληθινά σαν ψέμα.

Σ’ ένα όνειρο, σου σκαγιαντάρω τις αισθήσεις
Τι έχει μείνει από μένα στο βάθος μυαλό σου;
Νιώθω τον ερχομό σου, ζω για να γυρίσεις
Εγώ, το πιο βαθύ κομμάτι του εαυτού σου.

Σκαρφίστηκες στ’ ακροδάχτυλα μου
«- τηλεπάθεια !»
Με μια πένα την πιο ερωτική μπαλάντα
Εσύ καρδιά μου, εσύ η μούσα μου
Κι έτσι αληθινή θα ζεις μέσα μου πάντα!

Και δυο αγγελούδια ντουέτο με μια λύρα
Στον ουρανό αυτή τη μπαλάντα σαν ηχήσουν
Και σαν δυο σταγόνες κόκκινες στάξει το φεγγάρι
Χώρια ποιες καρδιές μπορούν να ζήσουν;

Μάτια που αγάπησα πριν μισέψουν
Χρόνια λαχταρώ κάτι να μου γνέψουν
Μάτια που γνώρισα τον κόσμο μ’ ένα βλέμμα
Ψεγάδι δεν φορούσαν, αληθινά σαν ψέμα.