Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Του Έρωτα και της Αφής


Στο κορμί σου παίρνω μορφή
Με βαφτίζεις «δική σου»
Δεύτερη μου φύση είναι η αφή
Χαϊδευτικά με λες «ζωή σου»

Γεννήθηκα σαν φυσαλίδα
Στο θώρακα σου πάνω
στα χέρια σου σαν μικρή κηλίδα
με κρατάς, με προσέχεις, ανασάνω!

Του έρωτα και της αφής
Κορμιά και ζωές μαζί
- Σου λέω σ’ αγαπώ
- Μου λες ξανά να το πω
Σ’ αγαπώ !
- μου λες σ’ αγαπώ
- ψιθυρίζω «κι εγώ»
Λόγια του έρωτα και της αφής

Στο λαιμό μου η πιο γλυκιά γουλιά
Στα χείλη σου επάνω η στράτα μου
Και βγάζω φτερά, φτερά απ’ τα φιλιά
Πετάμε εγώ συλφίδα κι εσύ ιππότης μου

Συλλήβδην, σου ξανά λέω τι νιώθω
Αγκαλιά ως το πρωί – τα φώτα φυγαδεύσαμε
Τρέμω γλυκά, τρυφερά θαρρώ από πόθο
Στιγμές μας «του έρωτα και της αφής» αγαπήσαμε

Ο έρωτας σου
Απ’ τον έρωτα σου
Για τον έρωτα σου
«ζω»
Ένα φιλί σου με πλησιάζει
«ζω»
Και θέλω να σου πω
- είμαι δική σου
Δική σου «ζω».
Στα άδυτα του κορμιού σου πορφυρό μελάνι εγώ
Χύνομαι κι αφήνω δυο γράμματα «Ζ» «Ω»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.