Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Ιδιόχειρο Θώρι!

Σου έστειλα λουλούδια και μια κάρτα:
«Η αγάπη μας νοσταλγία σε στιγμές
Που δεν προλάβαμε ν’ αγγίξουμε
Γιατί νομίζαμε πως ήτανε μικρές.»

Σε μελέταγα εψές μες το καφενείο
Άσκοπους κύκλους έκανε ο καπνός
στα κόκκινα μάτια απ’ το κρασί
Κι ο χρόνος στεκότανε γυμνός.

Δεν ήταν η απόφαση κοινή
Ήταν η απόσταση που διάλεξε
Χρώματα στ’ όνειρα να βάλει
Και τα δικά μου απ’ τα δικά σου άλλαξε.

Δεν είναι η αγάπη έννοια ανόμοια
Θέλει χάδια παρόμοια
Θέλει φιλιά όμοια
Και θέλει βήματα με όρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.